Düşsüzlükle kavgalıyım, gündüz gece… İç sıkıntısı devrimciyse yarım ağız gülüşlerine teslim olduk avamın, sıktı sıkıntısı halkın. Karşı devrimle devrildi düşleriniz, cehaletini örten yalan acılarında, sabra küfür sözüm ona sabrında…
Düşsüzlükle kavgalıyım, cehaletle… Neşeliyim. Bu neşe yeterince hüzün yüklenmiş ki, bu hüzün cehaletin, barbarlığın karşısında duran, yine de asaletini kaybetmeyen her türden varlığın hüznü…
Işığını kirleten her neviden şeytanlığın, karanlığın karşısında, müstehzi, boynu bükük bu öz, neşemin kaynağı.
O-nlar, insan, gökyüzü, toprak, su, ışıkta yunmuş toz zerreciği, kadim ağaç, fidan, hayvan yüzlü; sessiz, asil ilhamlarıyla öğüt aldığım. O-nlar ailem. O-nlar hep sevdiğim. Bu öz…
a-priori
