Çizim: Selma Akın
Kişi, kendine sevgiyi nefisten alıyorsa, az zaman sonra nefretle karılır. Bu çocuk kasıktan çıkmaz, yarar parçalar anacığını. Doğsa bile, bu ucubeye acır sadece insan. Bu sofradan artıkçılar dışında kimse doyamaz.
Bir de sessiz, öyle sessiz seviler vardır ki, kalp duysa, dudaktan, dudak kıpırdayacak olsa kalpten sakınır. Göbek bağı hakikate bağlı olmayan her sevgi, boşluğa salınmış ipler gibidir. Ruh sürdürür hayatı, beden sürükler işte bu yüzden. Alışkanlıklar bedenden doğar, daha doğrusu düşük yapar. Düşük, yarımlık, belirsizliktir, tamamlanmaya koşullanmış arzularla çıldırtabilir kişiyi.
Hakikatin özgürlükleri vardır, her türlü renk ve biçimde; özgür kılar, özgür bırakır, özgürlükten söz eder.
O kişi ki, tüm evreni özgür bırakır, küsmez ona, cennetin bir kapısı aralanır işte o anda.
Cemil Atik
